De combinatie Geenen-Peters te Maastricht
bij de toppers van BBM te Beek.
Het seizoen van 2020 met de oude duiven zit er weer op. De liefhebbers die er telkens weer goed bij waren in de wedvluchten die maken zich op om zich op de kampioenendagen te laten huldigen. Het is altijd moeilijk om uit de vele sterspelers van een samenspel de allerbeste aan te wijzen. De combinatie Geenen-Peters te Maastricht behoren in ieder geval tot de groep liefhebbers die zich het hele seizoen in de kijker hebben gespeeld. Want het afgelopen seizoen van 2020 wisten ze bij het sterke samenspel BBM, waar de concurrentie groot en sterk is, zich bij de beteren, zo niet als de beste, te klasseren. Dat ze bij de overwinning op Mont Lucon van 18 juli, ook bij de Wefo en bij de Afdeling Limburg, het hele seizoen ’n boel andere kopprijzen in hun samenspel wonnen dat werd niet onder stoelen en banken gestoken. De succesvolle uitslagen werden behaald in 12 wedvluchten met de oude duiven tegen gemiddeld 2100 duiven per wedvlucht. De combinatie Ine en Tony, die speelden dit seizoen 253 oude duiven en daarmee wonnen ze 149 prijzen. Dat dit een oogst is van 58,9 % dat zegt eigenlijk wel genoeg, zo niet alles. De meest constantste spelers te zijn in een sterk samenspel is een positie die de combinatie Geenen-Peters mag worden toebedeeld. Een prestatie die door weinig liefhebbers is na te doen en dat tevens ook een bewijs is dat ze super goeie duiven bezitten. Toch blijven Ine en Tony nuchter onder hun successen. Zij beseffen immers goed genoeg, dat het niet gemakkelijk is om een wedvlucht te winnen om maar te zwijgen over een provinciale overwinning. Bovendien wordt door hen de duivensport nog puur beoefend als liefhebberij en ze zijn heus niet krenterig om iets weg te geven. Het is bekend dat de combinatie veel aandacht aan hun duiven besteden. Ze leven als het ware compleet voor hun duiven en elke wedvlucht is voor hen ook weer een hele belevenis. En niet alléén voor zich zelf, maar ook voor de supporters die als de duiven op komst zijn in grote getale in de tuin zitten om hun duiven te zien arriveren. De aankomst van de duiven is dan ook steeds een ware sensatie. Vooral op de midfond vluchten is het een genot om de duiven door het ‘gat’ naar binnen te zien schieten. Als pijlen uit een boog! Het zijn supervogels die door kruisingen van verschillende soorten zijn ontstaan en nagenoeg nu het Geenen-Peters soort kan genoemd worden. Tony en Ine hebben dan ook niet geschroomd om op gepaste tijden te gaan kopen. Ze klopten dan aan bij de absolute kampioenen waarvan ze wisten dat daar het goede materiaal aanwezig was. Ze maken dan ook geen onderscheid tussen duiven die van verschillende origine zijn. Hun stelling is dat er maar twee verschillende soorten duiven bestaan. En dat zijn goeie en slechte duiven. Zo simpel ligt dat bij hun. Aan mooie duiven de niet naar huis willen, al komen ze van goede komaf, daar hebben ze niks aan. Trouwens wie wel? De duiven van de combinatie zijn stuk voor stuk stevige en goed gepluimde vogels met geweldige spieren en met ogen die dwars door je heen kijken. Kortom het zijn cracks waarvan de klasse van af te lezen valt. En gezien de resultaten die ze er mee behalen ligt dat er duimen dik op.
Cijfers maken er de dienst uit!
Om het even duidelijk te stellen zijn de vitesse en de midfond vluchten het favoriete spel van de combinatie. Maar toch worden de eendaagse fond vluchten niet uit het oog verloren. Het afgelopen seizoen vertrokken ze met een vliegploeg van 34 duiven die afwisselend werden gespeeld tot de laatste vlucht van het oude programma. De duiven die de vluchten boven Orleans moeten doen worden dan ook niet ontzien maar zwaar getest om hun naam hoog te houden. Het resultaat was er dan ook naar omdat ze op die eendaagse vluchten steeds mee deden voor het hoogst haalbare. Met als klapper de 1e Provinciaal Mont Lucon. Mee voorin zitten dat is bij Tony en Ine waar het om gaat en ze hebben maling aan grote namen. Ze zeggen, bewijzen moeten geleverd worden om in de voorste rij mee te mogen marcheren. Hun uitslagen liegen niet, en zijn het onherroepelijke bewijs van hun stelling. Nadat ik in de uitslagen van het samenspel BBM ( Beek-Bunde-Maastricht) naar de verrichtingen van hun heb gespeurd ben ik het volgende tegen gekomen. Twaalf uitslagen :
Etroeungt : 4618 duiven: 29-52-88-191-202-602-696-944 (14 van 34)
Rethel : 2700 duiven: 33-36-39-87-89-140-189-259-264 (23 van 31)
Chalons : 4034 duiven: 69-103-127-151-186-192-197-271 (23van 31)
Melun : 3765 duiven: 15-27-81-100-101-106-133-173-237 (19 van 30)
Sens : 2762 duiven: 8-12-33-105-144-149-229-239-251 (23 van 28)
Rethel : 993 duiven: 68-73-83-110-111-112-114-189-225 (10 van 19)
Issoudun: 1917 duiven: 24-35-39-58-173-216-233-363 ( 8 van 11)
Melun : 1517 duiven: 62-117-118-127-184-192-199 ( 7 van 12 )
Mt. Lucon: 624 duiven: 1-4-20-29-58-60-86-96-136 ( 9 van 17)
Lorris : 939 duiven: 85-94-136-149 ( 4 van 13)
Issoudun : 575 duiven: 2-26-27-33-35-110 ( 6 van 10)
La Souterain: 314 duiven: 42-62-77 (3 van 17)
U zult begrijpen dat deze uitslagen behaald werden tegen zware concurrentie en dat daar elke wedvlucht op het scherp van de snede wordt bevochten. In dat samenspel is de kwantiteit en de kwaliteit van cruciaal belang. Met halve kom je er niet aan te pas.
Toch nog andere dingen
Ze vinden het heel natuurlijk dat de duiven een beetje geholpen moeten worden om gezond te blijven. En alleen gezonde duiven die zijn in staat om behoorlijk partij te geven zegt hij. En om dat te bereiken laten ze zich medisch begeleiden. Ze vinden het heel natuurlijk dat de duiven een beetje geholpen moeten worden om gezond te blijven. En alleen gezonde duiven die zijn in staat om behoorlijk partij te geven zegt Tony. En om dat te bereiken hanteren ze een systeem van de dierenarts. Ze doen dat al meerdere seizoenen en hun duiven voelen er zich er wel bij. Het is natuurlijk dat ze op gepaste tijden de duiven een kuurtje geven tegen het “geel” en ze laten enten tegen de paramyxo dat is heel logisch. Dat zijn van die dingen die niet verwoord hoeven te worden omdat dit algemene dingen zijn die een duivenmelker zeker doet.
Het vorig jaar op een kampioenen dag heb ik Tony Geenen nog even ontmoet. Zijn gezicht straalde toen vreugde en blijdschap uit van wege de lof die hij toebedeeld had gekregen. Hij zal nog vrolijker zijn als hij straks met Ine op de eretribune zal staan en ze onder een groot applaus worden gehuldigd. Zolang ik er nog aan toe kom om mijn pennenvruchten aan het papier toe te vertrouwen, zal ik in die komende tijd zeker en vast de naam van de combinatie Geenen-Peters met hun successen nog heel vaak komen te presenteren. Het is wel zeker dat ze blijvend succes zullen hebben. Zoals onlangs van Rethel met de jonge duiven bij BBM. Met 2870 duiven in het concours winnen ze daar goud-zilver-brons en 27 prijzen in totaal. Wie heeft ze daar beter? Daar blijft ‘Sjeng oan de Geng’.
P.Schepers.