Eric Geertman in Venlo wint de supersnelle Provinciaal Lorris !
Daarbij is hij hard op weg naar nog beter!
Op zondagmorgen waren de weersomstandigheden nu niet direct om te zoenen.
De lucht was bewolkt en grijs en dat gaf meteen te denken dat het lossen van de duiven wel op zich zou laten wachten.
Maar het viel allemaal wel mee. Hoewel het geen ideaal duivenweer was werden de duiven toch gelost.
Dat gebeurde in Lorris om 07.00 uur. Tabé Lorris, vaarwel La Douce France! En in Mettet gingen de jonge duiven om 08.30 uur op de vleugels en terwijl die op hun weg naar huis waren was ook Bordeaux aan het vallen.
Er viel genoeg te bekijken. Op sommige plaatsen wel onder de paraplu omdat het daar behoorlijk regende. Maar dat heeft geen afbreuk gedaan aan het plezier wat er werd beleefd.
Het was in elk geval ’n beetje verrassend dat de duiven in Lorris al zo vroeg groen licht hadden gekregen.
Omdat dit niet verwacht werd was het des te leuker. Toen we onze neus buiten de deur staken en de fikse wind door onze haren voelden gaan keken we meteen waar die vandaan kwam.
De haan op de kerktorens die wees aan dat de wind van uit het zuidwesten blies en dat gaf meteen te denken. De duiven die gaan een flink tempo maken werd geroepen.
De ene hield het op honderd kilometer in het uur en de ander deed er nog een schepje boven op.
Ze gaan nog harder riep die er boven uit. Iedereen kreeg een beetje gelijk. De winnende duif die haalde 108 kilometer en dat is een snelheid als van een sneltrein.
En waar was dat? En bij wie dan wel? Dat was in Venlo bij Eric Geertman die om 11.21 36 uur zijn jaarse doffer met ring 1090737 thuis kreeg. En wat had die er aan getrokken zeg.
Met de flinke wind onder de vleugels had die weduwnaar binnen 4½ uur zijn klus van 471.300 kilometer er op zitten.
Eric die had wel verwacht dat de duiven een hoog tempo zouden maken maar dat het zo snel zou gaan dat had hij toch niet gedacht.
De aankomst van zijn “737” deed Eric dan ook schrikken. Hij was nog maar pas buiten om te gaan opletten toen zijn doffer op de valklep landde.
Dat moment zal Eric niet gauw vergeten. Enkele minuten nadat z’n doffer terug was gekomen deed het al de ronde waar de eerste duiven waren geconstateerd.
In Asenray bij de combinatie Nijssen-Wulms en bij Frank Schoutens in Roermond heeft het al om 11.09 en 11.07 uur gepiept.
Als dat de kop is, zo murmelde Eric in zich zelf, dan is de mijne daar ook bij. Die conclusie trok hij omdat hij wist dat zijn hok ruim 20 kilometer noordelijker lag dan de hokken van de liefhebbers in Asenray en Roermond. Dat Eric na de vlucht een heel poosje onder grote spanning heeft gestaan dat laat zich wel raden. Dat hij in zijn samenspel “de Grensstreek” de overwinnaar werd van deze Lorris dat was gauw bekend.
Aan de tijd die zijn “737” had neergezet daar kon niemand aan tippen. Er werd hem toegeroepen dat hij ook de winnaar zou worden bij de Afdeling Limburg.
Wacht maar eens af! Dat verwachtingspatroon verhoogde bij Eric de spanning nog méér. Nauwlettend hield hij de site van de Afdeling Limburg in de gaten voor de uitslag.
De uren van wachten op die uitslag zijn voor hem tropenuren geweest. Dubbel tellende uren en daarbij ook nog zenuwslopend.
En toen dan eindelijk de uitslag op site was geplaatst en Eric met eigen ogen zijn naam op de éérste plaats zag staan, ja toen heeft hij toch enige keren moeten slikken.
Om die prop in zijn keel weg te duwen. Zijn stille droom om ooit eens ’n provinciale vlucht te winnen die werd op deze Lorris werkelijkheid, en dat bezorgde hem een zalig gevoel.
En trots ook nog op zijn crack 1090737 die hem deze zaligheid thuis bracht.
Deze ‘737’ had al een hoog aanzien bij hem maar nu hij de beste is geweest van 4788 duiven en van 385 liefhebbers, kreeg hij nog meer achting. In dit warrige seizoen door de corona, is de “737” goed lucratief geweest.
In het samenspel “De Grensstreek” miste hij zijn prijs niet. Zo won hij op Rethel de 2e prijs tegen 852 duiven, van Sens was dat de 13e prijs tegen 784 duiven, van Rethel (2) werd dat de 20e prijs met 281 duiven, van Melun 47e prijs tegen 918 duiven om nu van Lorris met de Provinciale zege te gaan strijken.
Dat een duif met een dergelijke staat van dienst van goede komaf moet zijn daar valt niet aan te twijfelen.
De vader van de winnaar die is afkomstig van T & A Bosma uit Buitenpost en zijn moeder komt van het hok van de gekende combinatie Smeets-Peeters uit Reuver.
En die moeder is uit diens “ Bonte Math” die heel wat knappe duiven heeft geleverd. Wat de toekomst voor Eric Geertman in de duivensport nog in petto heeft dat is hoopvol.
Sinds hij zijn beroep van dialyse verpleegkundige in het ziekenhuis heeft beëindigd gaf hem dat de tijd om de duivensport intensiever te gaan beoefenen.
Wat inhield dat hij eerstens opstap ging om een goed soort duiven naar zich toe te halen. En dat vond hij. En waar? Namelijk bij o.a. Smeets-Peeters en Toon Smeets in Reuver, bij Joop Groenen in Ooij, bij T & H Bosma in Buitenpost, bij Herman Janssen in Belfeld, en weer in Reuver bij Math Nooyens.
Dat op de hokken van die genoemde liefhebbers geen prullen vliegen dat heeft geen nadere uitleg nodig.
Het zijn klinkende namen met klinkende resultaten. Dat de Provinciale winnaar, Eric Geertman in Venlo, met dit soort duiven ook mooie resultaten zal blijven boeken die de uitslagen zullen sieren, dat staat zo vast als een huis.
Proficiat !!!!!
Pie Schepers.